معرفی رژیم جامع اکولوژیکی در شرایط کمبود داده برای تعیین حق آبه زیست محیطی رودخانه‌ها

جریان رودخانه‌ها رژیمی پویا و دینامیک بوده و از اجزای مختلفی تشکیل شده است. جریان‌های کم، سیلاب‌های کوچک و سیلاب‌های بزرگ بخش‌های مهمی از این جریان را تشکیل می‌دهند و نقش خاصی را در سلامت محیط‌زیست رودخانه‌ها ایفا می‌کنند. تا کنون در بهره‌برداری از رودخانه‌های کشور بدون توجه به نقش این اجزا جریان ثابتی به محیط‌زیست رودخانه اختصاص داده شده است که می‌تواند خطرات زیست‌محیطی زیادی به دنبال داشته باشد. در این مقاله با برداشت از ایده روش اجزای سازنده به توسعه یک روش جامع نگر در شرایط کمبود داده پرداخته شده و با تعریف معیارهای مورد نیاز، جریان‌های زیست محیطی رودخانه به عنوان مهمترین اجزای رژیم اکولوژیکی انتخاب شدند. در این تحقیق معیارهای مورد استفاده برای تعریف آستانه‌های مورد نیاز برای تعیین رژیم جریان مطلوب عبارت بودند از: فراهم آوردن شرایط مناسب هیدرولیکی برای موجودات زنده درون رودخانه، حفظ مورفولوژی بستر رودخانه، حفاظت از شکل آبراهه اصلی، نگهداری از پوشش گیاهی اطراف رودخانه و همسویی با اقلیم حاکم بر حوضه آبریز . براساس نتایج، درصورت استفاده از جریان رودخانه برای شرب و صنعت دبی حاصل از روش هیدرولیکی حداکثر انحنا، و در صورت تامین آب کشاورزی، ترکیبی از حداقل دبی تاریخی و دبی حاصل از روش Q95، برای حفظ شکل و مرفولوژی رودخانه و همچنین دبی شستشو سیلاب 2 ساله و برای تغذیه سیلابدشتها سیلاب 5 ساله درنظر گرفته شد. بدین‌ترتیب نتیجه این تحقیق معرفی رژیم جامع اکولوژیکی با تعریف آستانه‌های لازم در شرایط کمبود داده برای حفظ یک رودخانه سالم در چهارچوب مدیریت جامع حوضه آبریز می‌باشد.